- баспалдақ, басқыш
- narvon, zinapoya
Қазақша-өзбекше қысқаша сөздік. 2012.
Қазақша-өзбекше қысқаша сөздік. 2012.
басқыш — зат. Жоғары көтерілу үшін жасалған баспалдақ, саты. зат. Жоғары көтерілу үшін жасалған баспалдақ саты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
баспалдақ — зат. Биік үйге, немесе биік заттың жоғары жағына шығып, түсу үшін жасалатын басқыш, саты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
басқалдақ — 1 Қ орда., Арал) екі үш түйе қамыс не топырақ апарып тастап, теңіз жағасынан үкі (қ.) салу үшін сайлаған орын. Үкі салатын жерде б а с қ а л д а қ болмаса, иесі жоқ дегенді білдіреді. Ертеде әркім өзіне б а с қ а л д а қ иеленетін Қ орда., Арал)… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зәңгі — 1 Қ орда., Арал; Ақт., Шалқ.; Түрікм., Таш.; Қарақ.; Өзб., Там.) саты ағаш, басқыш. Биік үйдің үстіне з ә ң г і с і з шыға алмайсың Қ орда., Арал). Біз ілгеріде тамның басына з ә ң г і с і з а қ шыға беретінбіз, өйткені ол кезде тамдарымыз… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
баспағаш — (Орал: Чап., Жымп.) баспалдақ, басқалдақ. қ. баспа 1 … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Сансара — (санскр.samsara айналып оралу, иірім; тура мағынада адасу, жиһан кезу, күйлер немесе жағдайлардың сериясынан (бір қатарынан) өту) үнді философиясы мен дінінің (индуизм, буддизм, жайнизм) маңызды ұғымдарының бірі. Бұл бір дене қабығынан (телесная… … Философиялық терминдердің сөздігі
тепкішек — зат. Аяқ басып жоғары көтерілу не төмен түсу үшін жасалған басқыш, баспалдақ, саты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
баспа — 1 (Түрікм.: Таш., Тедж.; Қарақ.; Рес.: Астр., Орын.; Орал, Жән.; Гур., Маңғ.; Қар., Шет) баспалдақ саты. Мектептің өз б а с п ас ы бар еді, қайда жытырған (Түрікм., Таш.). Б а с п а мен үйдің төбесіне шығып биені қарашы (Қар., Шет). Жүгіре… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
инақ — I зат. көне. Әтек етілген, тарттырылған ер адам. Берке ханның ж а р л ы ғ ы б о й ы н ш а е с і р е й к ә п і р Коломонның мұсылман дініндегі қыпшақ қызы Құндызды қатын етіп алуды ойлаған күнәсі үшін и н а қ етіп тартылсын (І. Есенберлин, Алтын… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
кегер — зат. зоол. Үйректің тұщы көлдерде мекендейтін бір түрі. Қоңыр күйін қаз күйлейді, Сұқсыр мен қасқалдақ. Әнге салып, би билейді К е г е р, үйрек, баспалдақ (С. Сейфуллин, Шығ., 1, 251). Бұл өңір аққу, аққұтан, бірқазан, қаз, үйрек, дуадақ, к е г е … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
миршикар — зат. көне. Хан сарайындағы аңшылық бастығы. Моғолстанның жоғары қызмет баспалдағында инақтар (хан кеңесшілері), м и р ш и к а р (аңшылық бастығы), сондай ақ наиб (орынбасар) және басқа қызметтерді атауға болады (ҚазССР тарихы,, 2, 198) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі